Komentarz artysty:

Zmierzch nad San Marco trwa w delikatnym momencie między końcem dnia a początkiem nocy, kiedy światło ustępuje miejsca nie ciemności, ale ciszy. Zdjęcie przedstawia weneckie plac, który wydziela ostatnie ciepło dnia, a powietrze wypełnia poczucie wyciszonej wytrwałości. Latarnie uliczne delikatnie rozjaśniają ciemniejące niebo, a ich blask dotyka marmurowych łuków Pałacu Dożów niczym przesłanie błogosławieństwa. Jest to medytacja nad współistnieniem przemijającego pulsu ludzkiego życia i ponadczasowego spokoju osadzonego w kamiennych murach, nad kruchością i wiecznością.

Opis:

Wieczorne niebo nad Wenecją pogłębia się do koloru indygo, niosąc słaby blask znikającego słońca. Arkady Pałacu Dożów wznoszą się w uroczystym rytmie, a ich cienie zbierają się na placu, podczas gdy złote lampy rzucają aureole ciepła na wypolerowaną ziemię. Postacie poruszają się powoli po scenie, ani w pośpiechu, ani w bezruchu, jak wspomnienia przechodzące przez światło. Zmierzch nad San Marco oddaje delikatną harmonię między architekturą a atmosferą, gdzie historia oddycha w półmroku, a każde migotanie światła wydaje się aktem oddania. Jest to chwila zawieszona między wielkością a intymnością, gdzie światło staje się językiem obecności, a cisza jego echem..