Komentarz artysty:

Haute de Cagnes pozostaje w chwili, gdy historia wycisza się, dzień dobiega końca, a miasto zaczyna śnić na nowo. Zdjęcie, wykonane w średniowiecznym centrum Cagnes-sur-Mer, uchwyciło delikatną poświatę zachodzącego słońca, którego światło rozprasza się w delikatnych odcieniach błękitu i fioletu. Latarnie uliczne wznoszą się w centrum niczym ciche strażniczki pamięci, niosąc małe płomienie ciągłości przez długi zmierzch czasu. Obraz staje się alegorią wytrwałości cywilizacje, podobnie jak światło, nie trwają w blasku, ale w delikatnej wytrwałości tego, co pozostaje oświetlone.

Opis:

Wąskie uliczki starego Cagnes skąpane są w chłodnych barwach gasnącego dnia. Nad głowami niebo mieni się pozostałościami jasnoniebieskiego koloru przechodzącego w fiolet, a latarnie stoją w centrum, a ich blask zbiera pierwsze ciemności. Haute de Cagnes nie jest portretem miejsca, ale wytrwałości: sposobu, w jaki obecność człowieka trwa w kamieniu i cieniu, jak zwyczajny akt oświetlenia staje się echem wszystkiego, co przetrwało. Fotografia zawiera ciszę ciągłości, szept, który mówi, że nawet po zachodzie słońca zawsze będzie wystarczająco dużo światła, aby pamiętać.

Oficjalna recenzja - New Visions 2025 - LensCulture

“(...) Zdjęcie nr 6 (“Haute-de-Cagnes”) jest jednym z najbardziej ekscytujących i poruszających zdjęć, jakie widziałem w tym konkursie i poza nim. Każdy element, od palety kolorów po kompozycję i projekt, dodaje wartości tematowi, tworząc wrażenia wizualne, które, powiedziałbym, pozostają bliskie sercu. Na podstawie tego zdjęcia i tylko tego zdjęcia jestem przekonany, że jesteś osobą bardzo introwertyczną, która czuje się przyciągana pięknem i poezją tego świata. Można powiedzieć, że zdjęcie to wyraża zarówno chaos, jak i harmonię. Zgadzam się z tym, ale uważam, że nie opisuje to w pełni podejścia autora. Moim zdaniem zdjęcie nr 6 ma duszę. Najwyższą formą świadomości, jaką może osiągnąć artysta wizualny, jest umiejętność przelania swojej duszy i wizji na swoje obrazy. (...)” – J.S. .